A TRISTEZA DO ADEUS

O  ADEUS
    Ahí estaba eu,
estaba escondida
 ,miraba e miraba 
,se tí te movías. 
    Si sí xa pasara 
, mais no no creía, 
non podía pensar
 ,que non volverías. 
     Por eso miraba,
 e miraba  un día ,
a ver si acaso ,
 se tí  te movías.
    Sei que te marchastes 
,fusteste ese día
, ese triste día
 que tí xa morrias.
     Estaba o teu lado 
,pensando ,agarradiña
 ,chorando contigo 
,pa que  non  sufriras.
      A doutora dixo ,
así está tranquila, 
estase marchando, 
vaise neste día.
    Non podía creelo
, eu no concebía,
 seguir nesta vida
 ,sen a tua compañía. 
       Déstesnos a paz ,
,déstesnos a vida ,
, e agora aquí,
 nos dás a tristeza,
 da tua partida. 
       @dulapineiro 

Comentarios

  1. Ola Dula! Son profe no Ceip Sestelo Baión e quería comentarche que o pasado 21 de marzo, día da Poesía, fixemos un recital poético empregando as túas poesías e presentándote de novo ao noso alumnado como a poeta vilanovesa que es. Os teus poemas son moi bonitos, e amosan moita sensibilidade. Envíoche a ligazón á publicación que fixemos na nosa páxina web https://www.edu.xunta.gal/centros/ceipsestelobaion/node/536
    Un saúdo e moitas grazas

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Entradas populares de este blog

Parrafadas

A miña vida

Abo Emilio contoume