A miña vida

   Ahora mismo 

neste intre,

quería darme a conocer 

sonche   unha aventureira

a punto de aparecer. 

    A aventura e grande 

teño que reconocer

paso de mariscadora 

a cuentista por doquier. 

    Conto contos de antes,

contos de ahora tamen 

contos da miña vila,

que rebusco pa saber..

  As veces vou polas nubes 

outras polo areal

e en case todas enseño

o encanto do meu mar.

  Vivo neste mundo

e del, non quero marchar

gusto de vivilo tanto

e volo quero ensinar.

  O mar e agarimoso,

da vida pa traballar

mais non te esquemas nunca 

que te pode lastimar.

    Ven pausadiño pa área

acariñaa con amor 

contándole amodiño

todo o que bule arredor.

   Sube sube coa lua,

baixa baixa con fulgor,

paseando pola área ⁸

contandolle o seu amor. 

   De pronto aparece o vento

ese zoa sen parar, 

azota e azota a agua

que adebece por marchar.

  Vai correndiño pa rriba

e ali quere parar

pero o vento puxa tanto

que mais parriba o fai saltar. 

   Arrastra cousas dos fondos

que ali non deben estar,

e a basura das xentes ,

 que ali a foron tirar.

   Atopamonos con rodas,

con bolsas e moito mais

zapatos e zapatillas ,

todo nos devolve o mar.

  Neste intre date conta

canto lle debemos xa,

estamolo maltratando  

e él traga sen parar,

asta que seguramente un día 

él no lo queira cobrar.